إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • در انبوه ستایش‌ها و تجلیل‌هایی که از امام شافعی به عنوان «معمار اصلی فقه اسلامی» و «بنیان‌گذار علم اصول فقه» می‌شود، یک پرسش بنیادین و جسورانه به گوش می‌رسد: آیا این تصویر شکوهمند، بازتابی از واقعیت تاریخی است یا برساختی متأخر از سنتی فقهی که مشتاقانه در جست‌وجوی پدری بنیان‌گذار بود؟

    نویسنده:
    دکتر وائل حلاق